Zien we ook regenbogen op de werkvloer?

Het Antwerp Queer Arts Festival is volop bezig en maakt deel uit van de Antwerp Pride, beiden lopen nog tot 13 augustus. ‘Same Same Different’ is de slagzin van het festival. Gregory Frateur, curator van het festival en Antwerpse kunstenaar, legde op de persconferentie van Antwerp Pride uit dat iedereen gelijk is en iedereen anders. “Bij het Antwerp Queer Arts Festival leggen we de nadruk op ‘queer’. Queer staat voor buiten de hokjes denken. Binnen het thema ‘queer’ wordt een wereld aan schoonheid onderzocht en een podium gegeven aan kunst die doet wat echte kunst moet doen. “A slap in the face geven, waardoor je anders naar de wereld kijkt”, aldus Frateur (bron zizo-online.be/article/11935).

Het Antwerp Queer Arts Festival is een initiatief van het Roze Huis. Wij spraken Marcia Poelman voorzitter van het Roze Huis en organisator van dit festival.

- Marcia, wat is het doel van dit festival?

Het doel is om te sensibiliseren via kunst om zo de aanvaarding van seksuele en genderdiversiteit te verhogen. Kunst is een laagdrempelige manier om meer mensen te bereiken dan diegene die we reeds bereiken via het Roze Huis. We willen een breder publiek aanspreken.

- Het festival is halfweg, hoe loopt het?

Het loopt heel goed en er staan nog een aantal mooie activiteiten gepland. Zie www.queerarts.be. Onze doelstelling om te verbreden werkt wel. De samenwerking met een aantal culturele partners geeft het bezoekersaantal een boost, en we bereiken een nieuw publiek. Zo hebben heel veel bezoekers van de Museumnacht de video-installaties in het MAS gezien. En in de gouden boekenkast in de Permekebib komen veel bibliotheekbezoekers vaak voor het eerst in aanraking met ‘queerboeken'.

- Werk neemt een belangrijke plaats in in ons leven, maar is er op het werk, bv. in de cultuursector ook plaats om de thema’s seksuele en genderdiversiteit te bespreken?

De kunst en culturele sector heeft de reputatie ruimdenkend te zijn, maar dat is lang niet altijd het geval. Ook deze sector is toch nog vaak een machowereldje, dit wordt bevestigd door een aantal kunstenaars. De kunst- en culturele wereld is ook onderdeel van een samenleving, waar machogedrag nog leeft.

- Wat kan de vakbond doen om het doel mee te bereiken ? Waar moeten wij op inzetten? Hoe kunnen wij het thema bespreekbaar maken?

Naast symbolische acties zoals deelnemen aan de Antwerp Pride moet er een goed diversiteitsbeleid op de werkvloer zijn. Hier kan de vakbond mee voor zorgen. LGBT moet vallen onder een breed diversiteitsbeleid, het moet inclusief zijn. Diversiteit mag ook geen containerbegrip worden, want dat werkt verlammend.

Op de werkvloer zou men bijvoorbeeld kunnen nagaan hoe inclusief het taalgebruik is inzake gender en seksuele identiteit. Er wordt op het werk ook vaak gevraagd naar iemands geslacht. Men moet zich eerst afvragen of deze informatie echt nodig is, want het gaat tenslotte om persoonlijke informatie. Bijkomend gaat men vaak voorbij aan het gegeven dat iemands geslacht niet hetzelfde is als iemands genderidentiteit. Indien de vraag toch nodig is, kan men extra keuzemogelijkheden toevoegen, bv. man-vrouw-transgender-andere. En zet de keuzemogelijkheden ook eens in een andere volgorde.

In het personeelsbeleid moet er ook meer aandacht gaan naar transgenderisme op de werkvloer. Het kan deel uitmaken van de interne procedures; Welke stappen worden gevolgd als iemand in transitie gaat? Wat dient er administratief te gebeuren? Wie vraagt hoe de betrokken medewerker aangesproken wil worden, hoe worden de collega’s ingelicht? Je kan hierover online een aantal richtlijnen vinden.

Marcia geeft ook nog als tip mee dat een aantal partners, waaronder de vakbonden, Unia, de regionale Roze Huizen,enz. kunnen samenzitten om ideeën uit te wisselen en op te lijsten wat ze samen kunnen doen. Zo zouden mensen geholpen zijn met een duidelijke wegwijs, ook in geval van agressie.
Er is een onderrapportering van problemen, doordat mensen niet weten waar ze voor wat terecht kunnen.